“Façade” van Esther Verhoef

Broeierige sfeerschepping, constante dreiging en een vleugje erotiek

Iris, een gescheiden jonge vrouw, reist met de oude wagen van haar moeder naar een afgelegen plek in Portugal. De moeder heef zich daar gesetteld met haar nieuwste vriend. Het is zomer, het jonge zoontje van Iris verblijft ondertussen bij een bevriend koppel op een camping. Al snel na haar vertrek, pikt Iris een lifter op, een knappe man die ze vaag herkent van de sportclub. We maken ons vervolgens op voor een roadtrip, vol suspense.

Al vanaf de eerste bladzijde is de spanning te snijden. EstherVerhoef maakt gebruik van een beproefd recept door de op dat moment nog onbekende slechterik aan het woord te laten over zijn sinistere plannen met Iris. Die onbekende komt vervolgens regelmatig aan bod tussen de gewone hoofdstukken door. De naderende dreiging blijft o.a. daardoor constant voelbaar. De broeierige sfeer doet de rest. Micha, de lifter, roep sterke seksuele verlangens op bij Iris.

De combinatie van spanning, erotiek en een vrouwelijk hoofdpersonage kennen we natuurlijk al langer. En die jonge vrouwen zijn bijna altijd kwetsbaar, onzeker en een beetje naïef. Nicci French zette het genre op de kaart, vrouwelijke Nederlandstalige thrillerauteurs stapten met succes op de kar, zo ook Esther Verhoef. Toch heeft Verhoef sterkere troeven in huis dan haar concurrenten die hetzelfde recept toepassen. Bij Saskia Noort bijvoorbeeld loert vulgariteit iets te vaak om de hoek.

Het verhaal en de plotlijnen zijn in deze nieuwste thriller van Esther Verhoef misschien herkenbaar en niet bijster origineel, maar haar vanzelfsprekende, aangename schrijfstijl en inleving in het hoofdpersonage trekken de kwaliteit omhoog. Ze weet hoe ze spanning moet opbouwen, o.a. door de wisselende perspectieven tussen het vrouwelijke hoofdpersonage en de gevaarlijke dader. Omdat Iris vanuit de ik-persoon aan het woord is, kruip je als lezer helemaal in de huid van de jonge vrouw en tegelijk zou je haar willen waarschuwen voor het gevaar dat haar boven het hoofd hangt.

Esther Verhoef voegt met façade alweer een nagelbijtend spannende, psychologische thriller toe aan haar rijke oeuvre. In dit genre blijft zij binnen het Nederlandse taalgebied de koningin. De kwaliteiten van deze thriller houden ook bij een tweede lezing stand.

Gelezen voor de lezersjury van de Hebban Thrillerprijs 2020. Als jurylid kreeg ik drie titels uit de Longlist toegewezen. Dit boek gaf ik een score van 9/10. Zie recensie